saman sarısı nostalji
soluğu gelincik sapı
zeytin karası bakışları vardı babamın tek kat evli muhabbetli bir mahalle radyoda arkası yarınlardı hep arka kapıdan dinlediğim insan kaç tane kale kapısından geçer bir ırmak geçerdi şehrin orta yerinden denizi ölesiye özlemekteyken ırmak büyüktü deniz küçük deniz tanıdık nazlı dokunaklı kucaklamalı ırmak soğuk yabancı gözleri cam yeşili neşesi patlangaç çiçeği Nevin apartman topuklu okul kostümü tek katlı evlerden çok katlıya geçiş akşamüstü kaleyi bininci keşif insan kaç tane anne yitirir mahalleleri çengili bu şehirde yeniyetme sevgililer mektup yazar hep televizyonda siyah beyaz filmler lise uzak bir memleketken siyah ince çorap ince belde kemerken bir ırmak geçerdi şehrin orta yerinden kalesi saman sarısı bu şehri terk etmek en iyisi |
dünleri çoktan kaybettik kalmadı zamanlar
ve gelincik tarlasında koşan o çocuklardır
büyüdük şimdi karıştık hayattın tozlarına
bazen bir söz götürür sen yıllar öncesine
tebrik ederim dost kalem
sevgi ve saygımla