Bir şiir bin hikâyeBoş kalan sepete sığan anılar var mı dolduracak Beni yaz yazar bey beni yaz Hayatımın susan saatini Bir kadın elinde boş sepet Doluya koysa boş boşa koysa dolmayan İncir çekirdeği nar tanesi gibi dağılan bir hayat Etek uçlarında beş çocuk Beş kardelen hayat Biri ay parçası ay_nur Ağladıkça gül doğuran Yada kaderine incir dizen Neşesi yurtsuz kalan göçebe kız gibi Usunda binlerce umut doğuran Ruhunda ise sisli binlerce sır Ahh annenin umudunda ise Mistik dualarında Ertelediği umutları Hikâyenin geri kalan kısmında Mutluluk anahtarım dediği.... Evladı lakin! Sırlarla duvarlarla ördüğü hayatı Tepe takla bir avuç kül avuçlarında Ahh bir kadın yazın ortasında üşüyen ruhuna tutsak Yaz dedi yazar bey bu benim hayatım Bir kadın öylesine bir kadın Sıradan sıradışı bir kadın Kıştan alacaklı Yazın ortasında üşüyen ruhuna tutsak Ahh bir kadın Sıradan sıradışı bin kadın Etek uçlarında beş kadersiz kardelenli bir kadın Kekik kokulu bir anne Üşüyen ruhunda büyüyen isyan Bir avuç umudun adı beş çocuk Resti çekti çekecek asi kardelen Avuçlarında uyuttuğu umudu bir tutam kekik Ahh bir kadın dağ başında sünen hayatı İki kere ikinin eksiği İki ters iki düz hayatı sırlarla örülü Avuçlarında esra Beş sihirli çiçek umuda açılan kırık bir tebessüm Eylül sonu bahar susan dilinde aminler Ruhunda kekik kokulu yalnızlığı Annesinin yazgısına turuncu hazan serpen babaya isyan Esmer bir yalnızlık esrarlı bir doğum gibidir yazgısı Sustukça içine gömülen yalnızlığı kül Ruhu yaşayamadığı umutlarının gölgesi ile tıka basa dolu Annesinin gölgesinde ezilen beş kardelenin gözyaşları Bir kadın bin şiir Binlerce yazgı Sıradan sıradışı avuçlarında ruhunun gölgesi Yüreğinde isyanı etek uçlarında beş kardelen Masal sandığı açılır yokluğa Ufkunda büyülü baba dağı dağılır Sahte yüzlerden binlerce maske dağılır Tek tek yok olur geleceğin gülleri Anne ağlar anne yıkılır Fukara beş kardelen beş kadersiz Ahh yazdın mı yazar bey yaza değil kışa dönük yazgımı Bir şiir bin hikâye Sıradan sıradışı Bir anne ve beş kadersiz kardelen Dağılır baba dağının gölgesinde mahmudiye düzkaya |
Annenin ve çocuklarının dramı ağır bir şiirin anlamlı mısralarında.
kaleminize sağlık