Dağ Evi
Yürürüm bir dağ içinde,
Ezelden bellidir kaderim. Boşuna debelenme ey kalbim! Yerin yok bu sergüzeşte Üşürüm yarık bir ağaç kütüğünde. İlkçağ kaçkınıyım, İlkeldir hayallerim. Hayatı öğreten tecrübelerim. Mektebim yalnız insanların çekildiği dağ evinde. Büyürüm kalabalıklar içinde, Çocukluktan kalma kanlı gömleklerim. Uçan bir balona katıldı hayallerim. Kazanan yok bu hikâyede... |