nedenler ve niçinler hep anılarımızı kurcalar beynimizin arka sokaklarında. med cazir gibi git geldir yaşamla unutulmaya yüz tutmuş anılar. ne koparıp atabiliriz nede onunla yapabiliriz. gögsümüzü değil yüregimizi siper ederiz anıların en dayanılmaz yarınlarına.

güzel şiirinizi bizimle paylaştığın için teşekkürler size.
saygılarımla.

Bazen böylesi anılar anaşisinde buluveririz kendimizi...ağlanılan kimi zaman, kimi zaman bir tebessümle dudak kıyımızda dolanan...en acı olanda toparlanıp gittikten sonra hepsi zamanın bir yerine koydukları yerden kendimizi alıp geri dönmektir...O acıtır en çok.....sebebini yıllar öncesinden de sorguladığımız nedenler, niçinler bir birrr sıralanır keşkelerin ardına bazen, bazen iyi ki...lerin koltuk altlarına...Geçmişimizde yaşadıklarımız olmasaydı bugün böyle olamayacağımız gibi felsefi ve bilgince bir tavıra gireriz sonra..sonra ..sonra..bugün de anılarda yerini alır ta ki öncekileri anımsatmayacak yeni anılara yelken açana değin ...adına hayat diyorlar bitanem... gün başlıyor, gün bitiyor....binlerce biz ...binlerce karar binlerce yaşanmışlık, söz...... bunun tasavvurundan öte önemli bulduğum ben ce bugünün hakkıyla değerini bilmekve yaşamaktır.Ki ilerde anılaştıklarında gözümüzde daha az nem biriksin...her şeyin müsebbibi kendimiziz...bize bizden öte yine başka kimse yok anılarımıza bile müdaale edebilecek...Sevgiyle güzel yüreğine.Çoooooooooook öpüyorum.