MUTLULUK TUT ELİMDENHer şey sanki üstüme üstüme gelir bazen Altında kalır yürek ezilir görünmeden Yoktur elimi tutan bu hallerimi sezen İsterim geçip gitsin üstüme sürünmeden İz kalırsa kötüdür çıkmıyor yıkasam da Bütün olan bitene kulağı tıkasam da. Gözüme sürme çekip acıları saklasam Yine de gizli gizli kenarından akıyor Yapılan kötülüğü birer birer aklasam Geçmişin melaneti yüreğimi yakıyor Unutmak mümkün olsa hemen siler geçerdim Bunca hüzün yerine mutluluğu içerdim. Derinlerde bir yerde inkar mağarası var Yaşanmadı ihanet sen hayal gördün diyor Gözlerime biriken geçit vermez o duvar ’Ah keşke’ desem bile olanları biliyor İnkar mağarasından usulca çıkıyorum Mağarayı içimde hışımla yıkıyorum. Artık bir anlamı yok inkar etmek boşuna Gerçekler acı ’evet’ ama kabul etmeli Kim neyi değiştirmiş gitmese de hoşuna Gerçek acı olsa da üzerine gitmeli Evet aldatıldım ben insanlar çiğ süt emmiş Gerçek acılar varken bu sadece bir yem miş. Hayat insana bazen ne tuzaklar kuruyor Deneniyoruz sanki kimin gücü ne kadar Bilsem de tüm bunları olan bazen yoruyor İsyan etmesem bile sergilenen manidar Üstümden taşan hüznü silkeledim bir anda Dedim siz gidin artık mutluluk kaldı yanda. Ayvazım DENİZ |