Boyun uzadıkça mı, büyüdüm sanıyorsun
Yoksa yüksek bir yerden, bakınca mı aleme
Kaybederek kendini, hatırlar kırıyorsun
Büyük lokma ye ama, büyük laflar söyleme
İnsanlıktan ayrılıp, fenalıklar eyleme


Ne kadar yükselsen de, ayakların yerdedir
Başın yarışamaz ki, gökteki yıldızlarla
Yücelik sözde değil, gönüllerde, serdedir
Bir gün karışacaksın, biçare yalnızlarla
Yazdırsan ki ne çıkar, adını yaldızlarla


Göklere atılan taş, hep orada kalsaydı
Aynı hızla yeniden, düşer miydi toprağa
Güneş batmazdı asla, ölümsüzlük olsaydı
Dala balta vurulmaz, sam değmezdi yaprağa
Düşülmezdi yerdeki, üç metrelik çatlağa


Gideceğin yer belli, bundan ötesi olmaz
Yükseklere çıkarken, dünü unutma sakın
Mazlumların figanı, asla yerlerde kalmaz
Kulun kalbini kırmak, gücüne gider Hak’kın
Hesap sorma günleri, bir nefes kadar yakın


Deftere yazılanlar, cem edilir gün gelir
Elin, belin, diline, sahip ol yoldan çıkma (*)
Eksiler fazla ise, gör başa neler gelir
Özün sözün bir olsun, kul hakkına yan bakma
Üç günlük hırsın için, geleceğini yakma


Ruh terk edip bedeni, Mahkeme-i Kübra’da
Hak huzura çıkınca, başın olsun eğecek
*Ne gördün, niye geldin, ne işin var burada*
Diye sorulduğunda, dilin olsun diyecek
Oradaki ışığı, gözün olsun görecek


(*) "ELİNE, BELİNE, DİLİNE SAHİP OL"
------------------------------------ HACI BEKTAŞİ VELİ


17.10.2014