YORGUN GEMİ
Tünedi fenerler demir attığım yere
üşüdü şafak ve döküldü hasletler sancağındadır martılar ve direğinde rüzgar sabahın fecrine mesken olmuş bekçidir çığlıklar... anlatamam kanat uzunluğunda çekilen iplere yürüyen gemileri... anlatamam dile gelmeyen der-beste’leri kumdan devşirme devrilmiş denizleri... üstelik bomboş tuz gibi toz gibi bu limanın bilemediği yorgun gemileri güvertesinde gecenin rengini tattım ayağı aksadı gündüzlerin... öksürdü mazim yine de sökülmedi ciğerim.... Birazdan bir gemi geçecek kumlardan... SİBEL AYAN |
Güçlü kalemi alkışlıyorum
Yüreğine sağlık
__________________________________Selamlar saygılar