ÖĞRENDİMKİ ZORDUBu kadar güzel bakardım ben ; Hiç birşeyi daha önceden bilmeden, Adımı öğrendim yankıları içime oturdu. Annemi babamı öğrendim duydugum kavgaları oldu. Duvarlara ellerimi uzattım seslendim, Baba gelll gelll diye cevap verense hiç yoktu. Yaşam kavgasını ögrendim annemden bayağı bir zordu. Okumayı ,yazmayı öğrendim pes etmek yoktu. Anne olmayı ,eş olmayı öğrendim sandığımdanda zordu. Zorluklar bana ayakda dimdik kalmayı öğrettii. Belkide ondan bu kadar zordu..!!! 16/10/2014...seda karakaş... |
Aynı resimde ki ülvi yüz gibidir
Çocuk ruhları da !
Sancılar...Sancılar...Sancılar,
Dik durana kadar seni bir yaşatsa
Artık ayaktasındır korkma ?
Gerisi gelir arkadan
Bir bir atlatırsın,
Hayat kavgalarını da
Emanet adımlarla bile olsa
Tanışmış olursun sen mutluluklarla da...
Çok doğru söylüyorsun çok;
En iyi öğretmen ZOR ' luklardır
Bilirim ben bunu kendi hayat okulumdan
Yüreğinin bir kaç yerinden
Yara alırsın belki sen ama
Yalnız sevgi tarafı dahi yeter,
Hayatının geri kalanın da sana...
Değilmi ki sen o sevgilerin hepsinde de mağlup olma ?
İki galibiyet bile kafidir bu koca hayatta sana;
Bir çocukların,
Bir de, acı yıllarını sana unutturacak,
Ve içinde ki sevgiyi taşıyabilecek biricik aşk'ın !
Sağlıcakla kalın !!!....
Onatça tarafından 10/16/2014 8:50:15 AM zamanında düzenlenmiştir.
Onatça tarafından 10/16/2014 8:54:00 AM zamanında düzenlenmiştir.