Ne Kaldı Yarınagenç bedenler bıraktık kara toprağa. her şeyi kabullenmek kolaydı, unuttuk ... biz ruhlarımızı teslim ettik bu zalim dünyaya. neleri tüketmedik. sevgileri... aşkları... dostlukları... insanlığı.... yolumuz uzundu, ama sonunda hep tek kişilikti. hissettirmedik bakışlarımızda yalnızlığın soğuk yüzünü. gülümsedik yada gülümser gibi yaptık. acıyı yüreğimizin en derininde sakladık. gecede kayboldu çocuk sesleri, sorgusuz yaşandı bu kentte yarınlar. umut çiçekleri açmaz oldu. bir kardelen güneşe uzattı başını. sus demeyin ona; her dilde anlatsın isyanını. kaybolmasın cümleler uzak derler hayaller söyleyin daha ne kaldı yarına... |
Saygı ve selamlar.