Sokaklar boş hayalinle ben el ele...
bir ıslık sesi ,
sevdiğin melodi dilimde.
üstüme gelme hayat diyor...
yalandan da olsa bir gülümseme.
sen yine gel be...
bir sabahçı kahvesinde
yada yeri değişmiş bankta,
ben hep olacağım.
bazen gülümseyerek ,
bazense hüzünlü.
varlığına ,olmayışına, tutuklu kalışıma...
yüzlerce kez ölüp ölüp dirilişime,
kadehler kaldıracağım.
kime zaman görmeyecek ,
kimi zamansa gülecekler halime.
sıcak bir çay ,yarim simit
açlıkla tokluk arası.
umrumda değil...
benim tek derdim sensin...
martılar var sabahın sisinde.
ayılmaya çalışan konsomatris kız bide.
bakışıyoruz hiç konuşmadan öylece.
ara sıra göz göze geliyoruz.
başımızı eğişimizden anlıyoruz birbirimizi.
ikimizde aynı dertten muzdarip.
bazen çantasından bir şişe uzatıp
al diyor bir kaç saat unutursun.
benim unutmak istediğimi kim söyledi.
bakışımdan anlıyor ...uzaklaşıyor.
ilk karşılaştığımız perona yaklaşıyorum.
gözlerim seni arıyor.
sen diye kaç kişinin omzuna dokunuyor,
mahcup uzaklaşıyorum.
sen yinede gel be...
ben bekleyeceğim
aynı parkta ,aynı locada, aynı peronda.
yüzümde seni ilk gördüğüm mahcup bakış,
sevdiğin mavi gömleğim ,
elimde tek bir papatya.
şarkılardan fallar tutacağız
sözü var
bizim için içli nameler çalmayacak kemancı.
bir bahar gününde yağan yağmur
birde ardın sıra çıkan gökkuşağı
nergisler ,sümbüller ...sarılar, yeşiller..
yemin ver bana...
yemin ver...bir daha asla gitmeyeceğine .
bu ölüm olsa bile ...
______Seda Karakaş