Kurşun KalemVe bazen ölümde susar, Silahlar konuşurken. Derin bir sessizlik kaplar yürekleri, Korku ağaçları dikilir kalplere. Bir feryat sesi duyulur ki; En katı yürekler bile yufkalaşır, Çocuklaşır şehir gökten sağanak yağış iner. Susma böyle zamanlarda, Korkma zulümden, En büyük zulüm esaret. Topla ey kalbim kendini. Biraz olsun cesur ol, Biter elbet bu kasvet. Dile gelmekte ölümsüzlük; Ölüm bana getirir sizleri der. Var mısın ey kalbim ölmeye, Var mısın ölümsüzlüğe... |