KURTARIN BENİ
Ey ölüm, bir yorgan gibi sar beni!
Uyku bu kez tam sar bedenimi. Yoruldum aklımın hesaplarından, Kan toplanıyor gülüşlerde, Yokluk kurtar beni. Göç etsem diyorum son lokmamda, Önümde kaç engel var bugüne, Saksıda yaşamak gibi her şey, Gözümde büyüyor karıncalar, Yakın ateşler kurtarın beni. Akşamlar konuyor güvercin gibi üzerime, Bir kurşun yağmuru altında kalbim, Âni uyku uyandırıyor derinden, Unutsam keşke suyun tadını, Ey eşya gürültüsü kurtarın beni. Belli ki güneş küsmüş gecelere, Bu yüzden düşmüyor çoğu zaman gecelerdeki hecelere, Ben harici kaldım hep hikâyelerin ana fikrine, Bu dünyanın tenha ürküntüsünü ekledim gövdeme, Ey ölümün adaletli ve vicdanlı sesi sen kurtar beni. |