ASLIN TOPRAK
Toprağı avuçladım sürdüm yüzüme
Ey vefasız bundan ibaretsin Geldiğin yerde toprak; Gideceğin yerde Niye aynı hamurdan var olduğuna çektirirsin Bunca çile Ölüm dile geldiğinde bir gün toprağa; Karışacak bedeninde yalvarma sakın Beni alma diye Aslına vakıf olduğun vakit Çölde bir avuç kum ol yalvar gökyüzüne Bir yudum su diye Seslensin gökyüzü sana tüm heybeti ile Sana sevdalı bir çift gözden akan Yağmurlarımı kıskandıran gözyaşlarını İzlemekteyim Yok sana bir damla su diye Ve sen kavrul mahşere kadar çölün kızgın ateşinde ŞEV |
Bir kalbi kırmak! Hemde sevgisi için ağalatacak kadar.
Bence de affedilmemesi gereken bir durum.
Çok güzeldi... Tebrik eder,
Selamlar, saygılar sunarım.