DAHA NE DİYEYİM?Kendi kendimize girdik dehlize, İçinden çıkılmaz yutulur olduk. Alıştık yokluğa, aza, perhize; Yakamız kurtulmaz tutulur olduk. Bulandı denizler kolay durulmaz, Peşimize düşen şaki yorulmaz. Dönen değirmenin suyu sorulmaz; Bilerek aldanıp utulur olduk. Akrepler, yılanlar karşımızdadır, Doymayan gözleri aşımızdadır. Cazgırı, tellalı başımızdadır; Köle gibi alıp satılır olduk. Karşı durduk amma yandı çıramız, Derimiz yüzmeye gelir sıramız. Açılınca Nemrut ile aramız; Ateşten ateşe atılır olduk. Daha ne diyeyim güzel efendim? Söyleye, söyleye bittim tükendim. Feyzi’yim demeye utanır kendim; Cahil sürüsüne katılır olduk. Feyzullah SEÇKİN |