14
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1877
Okunma

Ne zaman bir güle yarenim desem,
Dikensi dilleri batan batana!
Dost bildiklerimle bir meyve yesem,
Bire bin yalanı katan katana!
Kuru dala dönen yitirmiş özü,
İçinde kalmamış yarenlik közü.
Yürekten söylesem kısacık sözü,
Kaşını gözünü çatan çatana!
Bedenim aşk ile yanarken nara,
Halden bilmeyenler düşürdü zara.
Sorgusuz sualsiz çekerler dara,
Benliği meydanda satan satana!
Bu can pazarında kalmadı mertlik,
Alkışlanır oldu şimdi namertlik.
Sanıyor boş sözü kimi cömertlik,
Sözünün üstüne yatan yatana!
Bana diyorlar ki divane deli,
Can mezada düştü yoktur bedeli.
Feyzi’yim yanlışı sürgün edeli,
Ardımdan taşları atan atana!
5.0
100% (5)