KEYF-İ KIYAMET
Gözleri ve elleriyle
Seni beni ve güneşi tutan Bir tek umut işte Ara sıra ölmek Ara sıra yaşamak umudu Merhamet mi Hani bir tek elmadan düşen Şu kalburu delik kazana Tek bir canan ugruna En önce o eriyecek Eriyecek bir tek kaburgası Kalana değin Ve yine o kaburgadan doguracak Seni beni ve kendini Bu avara bu yörüngesiz Bu kör Gözlerde Dönen koca dünya Yanacak yanacakk Ve Hep bir elden tutuşacagız Hep bir agızdan söylediğimiz Türküler gibi |