DUA
Kandiller söndü mü
Zifiri ve ıssız damımda Halvet olduğum tek yoldaş Aczim. Bedenimdeki takat Ve gözümdeki fer, Yalnız emanet sermaye. Bir bir saçarken çil çil Ağaran saçlar, dökülen dişler Habercisiyken iflasın Kalp cevheri Örümcek ağıyla sarılı Bomboş, köhne, virane Duymaz olmuş. Uyandır ya RAB Bu ölüm uykusundan. Geç olup, Melek’ül mevt gelip, Uyandırmadan. Mehmet HÜSELEKOĞLU |