KEŞKEBuz kesiği kelimeler çıkası yok dudağımdan yorgunum Bir ömür kadar Ondandır bu kadar kimsesiz kalışlarım ... Her dalı sahiplenen yuvasız kuşlar gibi Göçü kaderim bilip yanına gelsem keşke Bu dünyada bir meczup, avare başlar gibi Kim olduğum unutup yoluna düşsem keşke Avuç avuç içerek deli dolu çayları Gönlüm sana gerildi, koptu bütün yayları Ne günleri takarım ne insafsız ayları Düşüp fotoğrafına busende pişsem keşke Bir illetli gibiyim, değdiğim dal üşüyor Yorgunumda üstelik gücüm hayli düşüyor Başa çıkılmaz aşkın en derinde yaşıyor Uzatsan ellerini sana erişsem keşke Bir hıçkırık canım var, birde kor yanan kalbim Yokluğuna isyanım, kader ile bu harbim Umutlar saklıyorum, görecektir Ya Rabb’im Tırnağımla yolları canhıraş eşsem keşke Gülşah Gayret Tekirdağ .../ |
Sözün özü şu ki; çok beğendim şiirinizi. Keyif verdi hüzünlenmek...