şeyda aldanışah...zar-ı bülbül sanma ki nar-ı goncaya dil dökersin kasvete bürünür seher şımarıklığından hazan-ı mevsim bu nasıl tanırsın tünediğini yaprağından boşadır çırpınışların haberin yok konduğun dut dalından hani muhbirlik edecektin bu cana canan gelince suya dillerin benim bestelerim çalmışsın daldığımda sevda uykusuna döner döner bana okursun gül’e aşılayan benim dut’u kurtul şimdi tuzağımdan kasım |