sokak ruhlarıruhum sever renklerden karanlığı seslerden geceyi saatlerden üçü canım çeker bir binadan ancak pencereyi mecburi polis devriyesi değildir ya da bir işçinin gece vardiyası benim pencere nöbetlerim. gözlerim sokak çocuğudur bu saatte tanır bulur seni bir bankta kafamız bi dünya olsa da o parkta benim halim hep kuru gıda halleri gibidir ne varsa uzun ömürlü çünkü ıslah edilmiş bir başağım ben saklanırım gönlünün ambarında. |
çok çok.
kısa şiirin finali böyle güçlü olunca insan fena halde imreniyor.
Kutlarım değerli arkadaşım...