Sükutum Sükunetim
Suzidilara demde buğulu bakışların.
Bidayeti gül olan adın dile pelesenk. Efsanesi olursun hüzün renkli kışların. Cümle güller olamaz birleşseler sana denk. Bin bir gece masalım sükutum sükunetim. Bir ömür hasreti sen hurufatın her hece. Çayımın buğusunda hayalinden iz olur. Çözülmeyen gizemin billur tenli bilmece. Sümbüller menekşeler hep hayalini solur. Bin bir gece masalım sükutum sükunetim. Dem dem elif kametin zarafeti anlatır. İnceliğin remzisin divanlarda nicedir. Senden bahsetmez ise yavan kalır her satır. Adın literatürde efsanevî ecedir. Bin bir gece masalım sükutum sükunetim. Nilüferler açılır tenin değince suya. Bir Leyla gülüşünün usaresi nefesin. Hüznünle dalar kuşlar gece vakti uykuya. Seherlere süs olur naz ıtırlı hoş sesin. Bin bir gece masalım sükutum sükunetim. Bilenler bilmeyenler dilimi lal sanırlar. Senden yadigar kalan son tebessüm bende sır. Sözcükler kalemimi gece vakti tanırlar. Bu aşinalık sürer bilinmez ki kaç asır. Bin bir gece masalım sükutum sükunetim. Ankara,18.09.2014 İ.K |