havlaya havlaya gökyüzünü ısırsın diye
duvarlara köpek çizerdi
pencere çizerdi
kuş çizerdi
aşk çizerdi
gülerdik,
o daha çok büyüdüğünü zannederdi kuşların.


işte ellerim
işte gözlerim
ayaklarım nerede derdi hep
zamana koşardı
kendine koşardı
gülerdik,
daha çok kendine çekerdi caddeleri.


korkardı
uyumaktan korkardı
gülerken şaşkındı
aşk derdik
titrerdi
çıkıp geldiğinde şarkısını
söyleye söyleye


ağlaya ağlaya adalar batsın diye
duvarlara okyanus çizerdi
gemi çizerdi
bulut çizerdi
fırtına çizerdi
gülerdik,
o daha çok yağdığını zannerdi yağmurların.


işte haliç
işte gemi
neden kaybolur insan
kum yapardı
toprak yapardı
sallardı yumruğunu gelişigüzel


elinde dürbün
kendini izlerdi
kuşları izlerdi
uyurduk sonra
tek başına söylerdi şarkılarını


...onlar kadınların elleri
onlar gelecek buluşmanın rüzgarında
onlar ki topyekün bir ayrılığın içinden...


özgürdü
yapayalnız
sokak lambalarını bulutlara asardı
bulutlara asardı dünyayı aydınlatsın diye
mahallemizin delisi işte
mengeneye sıkıştırdığım şarkılarım var derdi hep
biz gülerdik
daha çok canını acıtırdı şarkıların