Caz Veren Ruhun Cızlanışı
Donduran yalnızlıkta, sıcaklığı ararken,
Zifiri gecelerden, güneşimi sorarken. Ardıma baktım önce, boş, gayri ihtiyari, Eğdim sonra başımı, koş, mutluluk firari. Depreştirdim yaramı, kabuğunu kazıdım, Kanama pahasına, acılara razıydım. Feda edilen neydi, hiç uğruna harcanan ? Ben benlikten çıkmışsam, arama canda canân. Hayalin aynasında saçlarımı taradım, Tel tel kaldı elimde, siyahları aradım. Yıldızlar başımda bak, arama gökyüzünde, Şimdi bir de kına yak, hiç kınama özünde. Veda ettim maziye, yarınlarıma selam, Söylenecek kalmamış, çıkmaz dilden bir kelam. Ümit var mı yarından, kollarımı sıvasam, Perçinlenip umuda, ardından kovalasam... Serpi Çınaroğlu 11.08.2011 |