Taş Yastıklar
Yanımızdaki yastıklarda beden var belki çoğu kez.
Ama ruhumuzun başını koyabileceği yastıklar boş. Ten var; Koku yok. Beden var; Ruh yok. Gerçekler de üstümüze yorgan olmuş… Hayat keşmekeşinde, Duygular alabora… Yanmak ve donmak hep yan yana… Ten üşümüş , Hasretten yanmış. Ruh üşümüş, Hüsrandan kavrulmuş. Kalp üşümüş, Beklentilerden liğme liğme. Duygular üşümüş, Aşk karaborsa. Kim getirebilir bunları tek bir yastığa? Kuş tüyü bile olsa… Serpil Çınaroğlu 18-09-2011 |
Ama ruhumuzun başını koyabileceği yastıklar boş.
Ten var;
Koku yok.
Beden var;
Ruh yok.
Gerçekler de üstümüze yorgan olmuş…
Cok begendim vede cok anlamlı buldum şiirinizi saygılarımla...