K(AĞIT)Düştü kağıt Elimde kaçak sevda izleri Eşkiyası değilim zamanın Sürgün denmiş adıma Tabusu ala Kağıtta hüküm Asılmış sevda dağlara Hasır altı yaşanmış Yaşanılası ne varsa Ciğerime düştün Yangının ortasında Uçtu kağıt Gözümde perde Tütsü yaktım sessizliğe Giden yok Öyle dedim yüreğime Ufaktım Kanadım kucağında Gülden gülüşken yanağımda Güneş kıskandı Yaktı seni de vücudumda Güle yaş değse Yanağım marur Yanak neyler ki Yüreğime hasret vurur Ey gönlümü güzel yapan Döndü kağıt Ey ruhumu ruhuyla yıkayan Döndü aşk Nigar BARAN |
kaleminiz daim olsun