KENDİNE GELİYOR MUSUN?
Kalpten kalbe akan o tatlı zehir
Başını döndüren o garip sihir Aktıkça kavuran o deli nehir Aşk mıdır sevda mı biliyor musun Yaktıkça kendine geliyor musun Sabahları iple çekiyor musun Çoraklara ümit ekiyor musun Kötü çarpılıp ta sekiyor musun Her şeyde bir hayır diliyor musun Yaktıkça kendine geliyor musun Kızgın çölde çiçek açıyor musun Gerçeklerden korkup kaçıyor musun Her of ta zehirler saçıyor musun Her gece bir dağı deliyor musun Yaktıkça kendine geliyor musun O serseri deniz, o sarhoş sular Dinlemez ne bir set, ne de bir yular Ateş topu bir çığ, olur duygular Her ah ta binlerce ölüyor musun Yaktıkça kendine geliyor musun Dağlardan dökülsen, zor akar mısın Kutuplara düşsen yer yakar mısın Bakıp ta görmüyor, kör bakar mısın Bakıp ta kendine gülüyor musun Yaktıkça kendine geliyor musun Bülbül sen sakın ha, düşme peşine Akıl sır ermez bu, gönül işine Bir gün karga konar, aşkın leşine Her şeyi sil baştan siliyor musun Yaktıkça kendine geliyor musun |