özlemin bin bir halkası var ve bu gün yüreğimi astımsen gittiğinden beri yüreğime özlemin tozu düştü papatyanın yüreğinden avucumda son yazdan kalma lalezar düşler zaman zaman dilinin acısı sinse de yürek çeperime iri gözlerinde hiç büyümeyen masum o çocuğu gördüm haydi temiz kalsın benden dinlediğin tüm masallar sen maviyi giydir yazacağın tüm öykülere ben avucunda duan sardunya kokusu bana hep seni anımsatır derdin ya kuzum rengini şefkatli yüreğinin damlası derdin işte o yüzden bu gün yalnızlığımın cam kenarına ektim mahmudiye düzkaya |
ne güzel bir şiir.
Yüreğinizi kutluyorum.
Saygılarımla...