Ey Sevgili Yarenim
Gönül denen şu namert çıkmaz ateşten közden
Ben dünyayı yaktım da sen kibrit çakmazmısın Terledikçe bu sinem yağmur dökülür gözden Ben bentleri yıktım da sen damla akmazmısın Kabardıkça kabarır yine ayranı suyu Sevdana aşinadır buda gönlümün huyu Anladım gönül şehrin dipsiz bir derin kuyu Uzatsam ellerimi tutunup çıkmazmısın Ey sevgili yarenim can dediğin bu ne ki Öküz saban sürmezdi olmadan diğer teki Ben yoluna baş koydum senden gelene peki Bir gün olsun gönlüyün gözüyle bakmazmısın Kuşa süt nasip olsa olurdu anasından Karalara al dedim ben sevdayın yasından Bıktım usandım gülüm dünyanın yasasından Şu çile kağnısını benimle çekmezmisin Mühür vurdum dilime lal olsun sussun diye Hiç isyan edemedim niye doğdum ki niye Kul Garib’im bu sevda ol rahmandan hediye Ben buyun büktüm gülüm sen boyun bükmezmisin Emine Çerçi |
içten samimi dizelerdi
yüreğine sağlık
saygılarımla