Edep, insanın en erdemli şeceresidirEvet, bu hakikati teslim etmeliyim İlm-isiyaset diyene iltifat etmeden Vicdanın sesiyle hareket etmeliyim Akıl ve izan farkını idrak etmeliyim Umman gönülde yaşayan bir sevda Kelam, fikrin edasında ki vecdi nida Şayet aşk, nefsin ihyasında ki harsa Olmaz hiçbir derde deva, eza boşuna İnsan, kul olmak için sırrı revandır Ne canan ve ne de nar için manadır Köle olmak ne vakit sevda nazarıdır İhsan ve inayet, aşkın mütalaasıdır Ne zaman bir ah etsem sızım gamdır Yeis neden şevkten uzak bir zamandır Hazan hüznü yaşamak için mi vardır Umut hangi bahtın ibrette mizanıdır Gönül sığ olursa, Nefs hükmetmeyecek Akıl ve izan fikrin azlığına ne diyecek Merak ilmin bir şubesidir kim bilecek İrade, azmin halinde huluse erişecek Mizan korkutmasın hakkı sevdadır İnsan için en ulvi bir meyan şavkıdır Aşk için vazgeçilmez bir ar-ı itibardır Hak ve hukuk niye vardır, aşk nardır Menfaat tellalları niye etrafı kuşattı Ruh, en soysuzun kailinde ki sancıydı İnsanı köleleştiren kavga Nefs tacıydı Çaresiz bırakılan kulda ibret acısıydı Siyaset asla bir rantın payesi olamaz Hakka karşı kullanıp ihsan bulunmaz Dünya adına ne varsa fanidir sığmaz Ruh ve kalp vicdanın halinde uyumaz Edep, insanın en erdemli şeceresidir Nar ve nur içinde ki bereketin halidir Sineler niye mahzunluk için firkattir Vuslat, ruhun vazgeçilmez payesidir Kul, ihsana erişinde kalbi nazar eder Zan ve ezadan arileşerek hakka gider İhlaslı bir gönül aşkta yok olmak ister Maşuk için iraden mahiyette ki değer Mustafa Cilasun |