GÖZLERİNGÖZLERİN Hazana sarılıp yaprak dökerken Sevgiyi yeşerten candı gözlerin Kararan özüme ışık beklerken Geceyi bitiren tandı gözlerin. Gözlerin gözüme değdiği zaman Gülümsedi güneş,güldü asuman Sarmışken dağımı karlı kör duman Bir meşale gibi yandı gözlerin . Yeşil kadehlerde sunup şarabı Aldı aklım etti beni turabı . Yağmur sonrasında ebem kuşağı Vuslatı bahşeden andı gözlerin. Ne sitemi vardı ne de çilesi Yoktu bakışların tek bir hilesi Kuşatıldı baş eğmezin kalesi Bayrağı çektiren handı gözlerin . MELAHAT ÇETİNKAYA |