Sen Gül
Sen Gül sen Gül yeter bize
Ben ağlasamda sızlansamda Ah etmem gül bahçesine Gül bahçenden bir gül eksilse Ne farkederdi ki nasılsa senindi bahçe Ben öylesine garipce açmıştım köşende Gitmem gerekeceğini bile bile dalmıştım seyrine Ne vardıki gülmeni görmek istememde Olsun giderdimde Alır götürürdüm bizide Sen gül sen gül yeterdi bize Ben ağlasamda yansamda Bir ah etmezdim gül bahçesine Lakin gülmen güzeldi kendi bahçende Ne vakit bahçenden atladın Öldürürdün bahçenide beni de Buna sebepti sus diyişim dillerime Toplan gidiyoruz diyişim yüreğime Sen kendi bahçende gül diye Sen gülsen yeterdi bize Belki birgün okurum senin dilinden bir yerde "Bir garip Gül vardı Her gülüşüme bir yaprak verdide Bahçeme feda etti kendini Ben ise toplayıp avuçlarımla saklayamadım gönül kafesimde" diye Yada "haddini bilmedi de kendini Gül zannetti bir gülüşüme" de Ama birşey de Belki birgün okurum senin dilinden bir yerde S.K |