Dönmez Artık Giden
Terk edilmiş olmanın savrukluğu,
İzi sunmaz pası kalmaz yalnızlığın burukluğu. Bir gölgeye bile muhtaçsın ya artık! Bekleme çocuk, "dönmez artık giden," seslerinin soğukluğu. Sen nasıl bırakabilirsin ki elinde son kalanı, Yalnızlık olmuş nefret diyagramının kör sapı. Bir düşe sahipsin artık yaşadıklarından daha sağlam, "Gelme!" cümlem Gitme sözcüklerimden doğan hazin bir acı. * "Bir yerlerde hep birileri yalnızdır, yalnızlık bile kederli kalır." |