/ ORDA KAL /Şiirin hikayesini görmek için tıklayın İş yerinde anında kaleme aldığım
ve sustum sadece !
Bir gece
Yabancı bir ses kulaklarımı tırmalıyor Azrail olup geldi sanki canımı almaya Yaraladın, şoklar yaşattın atan kalbime Şaşkın baktı gözlerim gecenin sessizliğine Kahroldum Utandım kendimden Anlamadın ki bir yanım sende derken Diğer yanım hasta yatan Annemde Mutlu musun ? Orda kal Ben artık duymuyorum, görmüyorum Hatta hiç bir şey hatırlamıyorum Ayrılık şarkısını çoktan söyledim kendime Duymadığım sözleri hançer ettin kalbime Orda kal O geceden sonra Vaz geçtim senden Vaz geçtim kendimden, her şeyden Artık bu gözlerde yaş olmayacak Bu kulaklar sitemleri duymayacak Kalem senin için yazmayacak Tezene tellere türkü diye bağırmayacak Rakı masam tek kişilik kendime Ben seni sonsuz Kalbimden uğurladım kulaklarımda çınlayan Senden kalan Beni yaralayan acı sözlerin Zaten seni hiç olmadın ki gerçeğimde Bir hayalden ibarettin Yanlış yerde yanlış zamanda son söz Bitti / Haydi git artık İstediğin oldu Ne mutlu sana Hoşça kal Olduğun yerde Orada kal |
Seversin seversin seversin…
Sana gelsede,
Gider.
Giden sevgiliye buyur edersin;
Dönerse senin olur.
Dönmezse elin.
---- 11.12.1967 – Adana
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul