uyandım adi ölüm uykusundan
yıllardır hiç farkında bile olmadan
nasıl geçmiş biranda zaman?

hepsini uyutup kötüler geçmiş başa,
dogruya dogru derken
vatanımdan olmuşum
anladım ki korkudan titremiş erdem
tehtide mahkum eli bağlı sanatın
avuç açmış insan oglu namerde

arslan arslaniken itler sarmış dört yanını
Çakal saldırısına uğramış orman
Kartal yuvasındanedilmiş
Puşt yuvası
İtler sofrası olmuş dünya
Kız oğlan kız olan düzen
Namertlere yem olmuş
Çılgınlık sahip çıkmış onada
Daha uykusundan uyanmadan dünya
"ASİ gecelerde çakal sürüsü
MAİ sabahlarda sancakta büyüdü"
Naraları ile leş kargaları peyda olmuş etrafta
Derken nesli tükenmiş mertligin
El emeği göz nuru elde son kalan
O da bitmiş sonunda
Yolun sonu idam
İçim yanmazdı belki
Olmasaidi çakal
Arslanın sehpasına vuran...


ASİ ve MAİ