GELDE EY CAN! ÇKIMA BU BEDENDEN
Hayatımda olurmu ki bir an fecir
Bir huzme girse hücreme girmeden ahir. Mematı arar olmuşum baglıyken hayata Söyleyin bana hayatın nüvesi nedir Boşladım artık türlü nafile işleri Bilmemişim hayatın membasını, nüveyisini, Nümayişli bir alemde naciz olmaktansa Tez kararımdır memetın fani anı bitirmesi Hanelerde suare anı geldiginde Nadan bir nida ile dolaşırım hanemde Öyleki gürültüden bıkar insan evinde Gel görki tek bir çıtırtı yoktur benden gayri hücremde Bir de nümayişli derler görmeden halimi Rivayette kusur ederler tanımadan kimliğimi Balçıklarıyla sıvazlarlar dilleri ile beni Bilmezlerki fasarya, fasarya ömrümün geçtigini. Gelde ey ! can çıkma bu bedenden Nahak mührünü vurmuşlar alnıma Nafile demişler, yaramaz bu adam daha Gelde ey can! çıkma bu bedenden ASİ VE MAİ |