İÇİMDEKİ MERALAR
İçimde meralarım var benim uçsuz bucaksız…
Ve haralarım. Atlarla dolu. Kır, siyah ve doru… Kiminde yiğitler kılıç kuşanmış, kiminde gelinler nazlı mı nazlı Kimi hür Koşuyor dörtnala gönlünce… İçimde meralarım var benim uçsuz bucaksız… Bir yerlerde ağaçlar küme küme… Bir yerlerde çiçekler öbek öbek… Kuşlar ağaçlar meftun, böcekler çiçeklere Av yok, avcı da… Uçuyorlar gönüllerince korkusuz ve neşeyle Bazı çiçekler tek başına durur ta uzaklarda, birini bekler gibi Kimi ağaçlarda tek başınadır, heybetli ve vakur… İçimde meralarım var benim Her zaman güneşli Bulutların rengi beyaz ve gök mavi Nehirleri kıvrımlı… Nazlı akıyor Tepeler heybetli ama ürkütücü değil. Ufuklar kâh yakın kâh ötelerde… İçimde meraları var benim Bana ait Onu ancak içim içime sığmadığı zamanlar anlıyorum Ve… Bir de savaşların olduğu zamanlar arıyorum… İçimin merasında kavgalar yok benim Kavgam kendimle zaten. Dünyadakilerin de birbirleriyle…. |