Şiirleşmek
Kim demiş şairler savaşamaz
kahpece bir zulümdür bu öyle gırtlağa dayanmış ki böylesi insafsızlığın kaderinden kimse sıvışamaz... Ve bu dağların kabul edilmez ihaneti, O terk-i diyar olmuş hidayeti kardeşçe vuruşmayı buyuran adaleti. .. Ve hayasizca , ve şerefsizce gün yüzüne vurur İnsanlığın satışa sunulmuş dalaleti Ve yoldaşca, Ve kardeşçe ölmek varken Omuz omuza vatan sevdasına bölünmek varken Militanca bir duruşun öteki adıdır şiirleşmek.. Kim demiş şairler savaşamaz Bütün katliamcılara savaş açıyorum Kim demişki kenara çekilip kaçıyorum.. Yüreğim sınırlarda biriken sağanak ayak izleri Ve çöllere sürülen birer Hz İsmailleri Ve ayaklarına biriken zemzem yorgunluğu Toprağa yıldırım gibi düşen küçücük hayalleri. Ve kan revan Ve mahşeri cesetler uğultusu... Şengal, dili yasak kılınmış bir halkın yurtsuz portresi. Ve isyankardır yüreklerin lallığı Filistin’de mülteci bir çocuk Suriye’de nefesi kesilmiş yaşı henüz bir buçuk. Başım Doğu Türkistan’da artçı bir ölüm tufanı cephelerde ruhumun kudurmuş öfkesi.. Kine kin, Kavgaya kavga. Ve dünyanın en adi puştuna kafa tutan nefsim. Eğer susarsam bu zulme Bilki sönmüş bir nefesim. Ve bütün katil çıyanları birer birer ve hınca hınca lanetliyorum. ... ....... |
Ağıtlar yaka yaka tiryakisi olduk ölümün
Pelesenk vurulu dilde garip bir ferman
Ölüm üşüyor iki gözüm, ölüm üşüyor
Yasemin Ceylan________________ Değerdi yaşamak her şeye rağmen. Duyarlı kaleminizi kutluyorum