10
Yorum
27
Beğeni
0,0
Puan
2078
Okunma

siz hiç üveyikle
ay çiçeğinin öpüştüğünü gördünüz mü?
ya su sarmaşığının kendine en yakın dalı
mesken tuttuğunu
“bütün sokaklar aynı” derdi annem
her evin penceresinden yansıyan hikayelerin
ağırlığı kadar zengin ya da kimsesizler gibi yoksul
kaldırım masallarını anlatan yaşlıları tanır mısınız
ve hüzün kokusunu yağmurun
bugünlerde ormansız
tüm boşlukları yalıyor şehirler
hızla çoğalan nüfusa karşılık azalan insanlık
gölge ruhların karanlığı kadar geniş dünya
düşünün kuşların kanat çrpmadığı bir gökyüzünü
dağların uyanmadığı bir sabahı
ah!...
tüm çiçekleri severim
yaban güllerini daha çok
ya siz kedileri sever misiniz?
“bütün sokaklar aynı” derdi annem
şimdilerde değil
kekeme bir yalnızlığı giyinmiş kaldırımlar
sardunya çiçeklerini misafir etmiyor pencere önleri
tahta kapılardan geçilen geniş avlular da yok
ah!... eski insanların zenginliği…
madeni bir tadı var komşulukların
ve yüzümü ekşiten güveni
içimde tuhaf bir öfke
göğsümü yumruklayasım saçlarımı yolasım
sokaklara çıkıp bağırasım
d e l i r e s i m var
hiç sokakların ardınızdan ağladığını düşündünüz mü?
yok mu... eksik bir şeyler olmalı hayatınızda
telaşlı ve yorgun olmalısınız, yanınızdan geçerken
mırıl mırıl sürtünen bir kuyruğu fark ederdiniz
yoksa sizin mahallenizde mi kedisiz
ve
bir kase su koyup, bir avuç mama bırakan
komşunuzdan sizde mi…
şikayetçisiniz
“bütün sokaklar aynı” derdi annem
şimdilerde değil…
ayşe uçar
21-08-2014