GİDENLERİN LANETİ
GİDENLERİN LANETİ
Gidenlerin lanetiydi belki de unutulmamak... Bazen bir çiçekte canlanır suretinin hayali, Ya da buğusunda demli bir çayın Yosun kokusunda gelir tenin kokusu Sızlatır burnunun direğini gözyaşı olur, karışır denize... Nazar etmezsin yıldızlara Gözlerini anımsamamak için Utanırsın aya bakmaya yüzüne bakıyormuşçasına... Tattıysan teninin tuzunu eğer ekmeği bile tuzsuz istersin. Gidenlerin laneti işte ansızın yad’a düşersin... Yaktığın resimlerin, dumanı karışır havaya Kah sam yeliyle gelir kokusu hatıraların ciğerleri parçalarcasına çöker acısı... Kekremsi bir türkünün nameleriyle gelir götürür mazinin bırakır dehlizlerine her tını çığlık olur insafsızca çınlatır kulaklarını Gidenlerin ahı belki de ’O’ndan sonrası olmasın, olamasın diye... Tülay |
götürür mazinin bırakır dehlizlerine
her tını çığlık olur
insafsızca çınlatır kulaklarını
Gidenlerin ahı belki de
’O’ndan sonrası olmasın, olamasın diye...
Tülay
Ustacaydı severek okudum
Yüreği kalemi alkışladım kalemin susmasın üstadım
_______________________Selamlar