Acıların Pası
Yorulunca daha varmadan bir nehre,
Yıkanmadan, arınmadan acıların pasından Tükenir adımların umutsuzluk şişirmiştir sevdanın topuklarını Daha görmeden sesini, işitmeden gözlerini nemden. Yokluğun varlığıma mirastır tende Yerin gölge etmezdi olmayan bir kendimin dert zerresinde. Ne ulaşmak vardı sana, ne de silkelenmek Daha bilmeden yanlışı, var olmadan doğruyu sende. |