8
Yorum
25
Beğeni
5,0
Puan
2626
Okunma
yarım kalmış bir hikaye
Bir gün kıyıya vursam, bil ki adını getirdim.
Denizle geliyorum sana hiç ses etmeden.
Bir vapurun ardından sızan rüzgâr gibiyim,
adını bilmeden söylüyorum seni.
Şehir uykuda,
Işıklar birbirine karışmış.
Ben hâlâ yürüyorum,
deniz hep aynı yerde,
ama ben biraz eksik.
Bir çocuk taş atıyor suya,
her halka seni çoğaltıyor.
Bir martı geçiyor başucumdan,
gökyüzü kısa bir an gülümsüyor.
Sen belki bir cam kenarında,
sessizce dalgaları dinliyorsun.
Belki de unuttun,
ben hâlâ o dalgadayım.
Yakamozlar azalıyor,
gece suyun üstünde uyuyor.
Ben denizle geliyorum sana
ne kadar uzak olursa olsun,
biraz tuz,
biraz ses,
biraz sen getiriyorum.
Meltem Kınıc
Şiirin sahibi
Cevap Yaz