9
Yorum
29
Beğeni
5,0
Puan
719
Okunma

-Bir harf kadar sustum, bir kelime kadar sevdim.-
suskunluğum
göğün yorgun bir harfi gibi
duruyor içimde
her cümle
senden arta kalan
bir ışık kırıntısı
kalemim izinsiz yazıyor seni
harfler
suya düşen aylar gibi
yayılıyor sayfanın tenine
her boşluk bir nefes
her satır bir kalma isteği
susmak istiyorum
ama kelimeler ısrarla
bir yaprağı savurur gibi
senin adını taşıyor
çünkü susmak
artık bir eksilme değil
bir direnme biçimi
sessizlik büyüyor
ama içinde
senin sesin var hâlâ
ve ben
her harfde
yeniden başlıyorum sana
yazmak yokluğundan
bir bahçe kurmak gibi
sevmek göğe yazılmış bir teselli
sen geçiyorsun
her noktanın izinden
ben ardında kalıyorum
ama her satır
bir umut kadar gerçek
bir gölge kadar sen
bir sessizlikten doğdu bütün kelimeler
Meltem Kınıc
5.0
100% (13)