DÖNÜŞÜMKelimeler tükendi Kalemimde Hikayemin Son cümlesinde... Birden! Eski bir masalın İçinde buldum Kendimi Şapkam bir gelincik Pelerinim Kelebektendi... Elimdeki hasır sepetle Koyuldum Düş Ormanı yoluna... İyilik çiçekleri Ve Kötülük dikenleri Vardı geçtiğim Yeşil yollarda... Çilek kokulu bulutlar Elmalı pastalar taşıyan Sevimli tavşanların Turuncu kurbağaların Yanından ayrılmak Kolay olmasa da Geçtim bedenine Leylak sarılmış Çınar ağacının Büyülü kapısından Ardıma bakmadan... Masal olmak Masalda oynamak Güzel olsa da Kendi hikayemi Yazmak için Sepetime Kelimeleri doldurup Döndüm en başa... Hikayemin sonunu Bilge bulutların Nehirlere fısıldadığı Sırlardan aldım... Biliyordum Masalda kalsaydım Bittiğinde Bir daha Uyuyamazdım... Boyalı kuşun Tüğünden kalemimle Kendi hikayemi yazdım, yazdım... Esra TÜRKER - DÖNÜŞÜM - iKİBİNONDÖRT |
Bilge bulutların
Nehirlere fısıldadığı
Sırlardan aldım...''
Biliyordum
Gizemli şiir dili okudukça büyülüyor adeta.
Yüreğine sağlık arkadaşım.
Selamlar saygıyla.