Lütfet öleyimÖrsenelnmiş senli zamanlardan kalan ne varsa Gel zaman git zaman derken masallar Saclarıma vakitsiz düşen aklar Baharı prangalı ömrümü hazanlara nikahlarken Hadi lütfet öleyim der umutsuz yarınlar Bir engereğin koynunda sabahlarken serce Ölümüne ağlayamaz Ki sobelenmiştir dört bir yanı belenmiştir kefene gölgem bile kaçıyorken yalnızlığımdan eksiliyor tükeniyor güzel olan ne varsa ,senli anlara dair hep bir bahanesi vardır derler gidenlerin yarım yaşanmışlıklara dair oysa Tezahür eylemiştin ey aşk…! Şimdi Bir dilek tut bizli desen Ve dilesem Hiç bir şey sormadan, hiç bir şey konuşmadan Yüreğimi yüreğine emanet edip, Hüznü terki diyar eylesem Hadi Yeniden ruhundan üfle Gönül testime dol Bu fani dünyada tek gerçeğim ol… desem Çok şeymi istemiş olurum senden Yokluğunda İçimdeki boşlukta kurasım gelir dar ağacımı çünki Mekanıdır tüm sevdiklerinin orada ölüşü Ve yinede korkuyor unutulmaktan… Yinede insan vazgeçemiyor ummaktan Ey yar… Bir ucurumdu gözlerin ne düşmeyi becerebildim nede kalmayı Ruhumun yangınlarında kavruluyorken bedenim Ve ben hala sana titriyorum Hadi helalleşelim yar… Helalleşelimde, lütfet öleyim. Can Cezayir Aydemir |