GÖNÜL PAHASI
Günden güne arttıkça artar yalnızlığımız
Yalnız insanlığımız eksilen tek yanımız! Tenhalarda hıçkırır, ağlar ıssızlığımız Yüreğinde hissedip var mı ki duyanımız? Gene de dünyamıza daldıkça dalarız hey! Kâmı, hazzı yaşamdan aldıkça alırız hey! Neden hep kendimize yabancı kalırız hey! Ne bir şükür diyen var ne güne doyanımız. Yollar kendi başına, dağlar kendi başına Gelen günler geçenin düşmüyor telaşına Aldırmıyor gözlerim gözlerimin yaşına Demek ki yok kendini adamdan sayanımız! Yolunu kaybedip de şaşanı mı ararsın Dünya sarhoşluğunda düşeni mi ararsın Kaldı mı ki kadim dost, daha neyi sorarsın? Yok, gönül pahasına aşkını koyanımız! Yok, aşkı pahasına gönlünü koyanımız! 10.08.2014 Salih ERDEM |