VAR SEN DE GİTVar sen de git Ellerim Eylül Ekim arası kasılı kalsın iki yanımda Var git de Başımdaki dumandan utansın bu şerefe aç sevda Var sen de git Kangren inilesin yorgun damarlarımda İçim acımış acımamış sana ne Sana ne seller çağlamış yüzüne besleme ile bakan ahmak gözlerim Tütünden yara olana kadar demlenmiş dudaklarım Satırlarım yanmış kelimelerimden sana ne Kaldır alenen öfke ile kaşlarını Bitti de Bittik de ... Var sen de git Bu şehrin toparlanamayan bulutları vedalaşsın adınla Bu hallerime acıma sakın Sakın acıma kalmanı isteyen yanıma İki adaklık dualarıma sakın merhamet gösterme Ben gidişine ne küfürler suluyorum her sabah Nice kahırlar dökülüyor etimden Var sen de git Kapılardan sızan ışıklara göm yalnızlığıma sarıp beni Bedenimden sök kokunu, kulağımdan o tok sesini Beni sabaha çıkaracak her coşkun duygumu çek falakaya Var sen de git Bu şehir utansın vefasızlığın kırmızısından Sakladığım ne varsa kazı aklımdan uç bucak Yaramaz hallerime bir feryat tükür, sen de git Var sen de git Ben çıkarayım beni sille tokat ben olmaktan İçimden geçenlere birkaç bahane giydiririm Kendime sote bir gözyaşı demler Koyverip sessizliği Ağlar demlenirim Bakma bir devasız yara gibi uzandığıma şu kapıya Bakma böyle sus pus daldığıma Var sen de git Var sen de Yitikliğin delili süpürttür bana ardından Kendi gerçeklerinin içinde sıkışı versin sevgim Ayrılığı gözüme baka baka büyüt Var sen de git be sevgili Var Sen de Git…. Gülşah Gayret Tekirdağ ,,, |