Büyük şehir bizim köye benzemez
*
Yanan ışıkları aydınlık sanma! Büyük şehir bizim köye benzemez Cennettir deseler inanma kanma! Büyük şehir bizim köye benzemez * Buraya gelenler mahvolup gitti Egzoz dumanıyla ömrümüz bitti Yalnızlık kol gezer canıma yetti Büyük şehir bizim köye benzemez * Komşudan komşuya gidemez olduk Akıllı, deliyi güdemez olduk Bir merhaba bile edemez olduk Büyük şehir bizim köye benzemez Ne ud ne edep var ne kaldı haya Son model vesait kalmadı yaya Boğulur kalırsın bir kaşık suya Büyük şehir bizim köye benzemez * Yamaçlarda koyun kuzu yayılmaz Bağırsan çağırsan sesin duyulmaz Garipler garibi insan sayılmaz Büyük şehir bizim köye benzemez * İnternet dost oldu yaşlıya gence Mıh oldu batıyor inceden ince Sanal oldu her şey facebook gelince Büyük şehir bizim köye benzemez * Leylican’ım muzdaribim bu işten Daha ne icatlar gelecek peşten Haber gelmez oldu evlat, kardeşten Büyük şehir bizim köye benzemez. * Leyla Yıldırım (Leylican) NOT: Yoruma gelen tüm arkadaşlarıma selam ve saygılarımı bırakıyorum. Ayrıca , seçki kuruluna güne layık görülen bu şiirim için sonsuz teşekkürlerimi bırakıyorum. |
Son model vesait kalmadı yaya
Boğulur kalırsın bir kaşık suya
Büyük şehir bizim köye benzemez. Eyavallah Leyla Yıldırım, hali ahvalimizi çok güzel dile getirmişsiniz. Teşekkür ederiz.