ŞİMDİ
Şimdi...
Ufak ufak adımlarla yürüsem sokaklarda... Nerde olduğumu bilmeden ve bunu pek de önemsemeden... Ellerimi çıkarmasam ceplerimden,hiç geriye dönmeyi düşünmesem, ve bilmesem ne kadar uzaklaştığımı.. Her hangi bir yerden; Bulduğum bir bank’ta otursam... Soğuk işlese ruhuma... Çok derinlere... Dondursa orda birşeyleri... Soran olmasa nerde kaldı bu diye Ve ben.... Sadece yürüyerek unutabilsem her şey’i.... İlk başta’da kendimi!.. |
öyle daglarin icinde kaybolmak aslinda en güzeli .
yorulunca sirildayan sularin yanibasina kivrilivermek cimenlerin üzerine . günes yakarken öyle sirtini dönüp günese uyumali bir de ..
off nerelere daldirdiniz beni .
sevgimle.