Yağmur Kalbime AğlıyorHava karanlık bulutlar kasvetli gök gubbe yas tutmuş ufuklara açılan maviler ağlıyor kulun mağfiret affına günahları alınmış sevapların yer derinliğinden yükselişte pervazlara uçuşan kuşlar ağlıyor hirada bir sessizlik için için cihan manaya teslim içim içim yer yüzü melekleri iniyor hizip hizip yürek sesim sessiz sesiz ağlıyor nefis mi hazan mı hasat mı kader mi karıncalar bağlanmış karanfillere güller gözüme gözüme ağliyor yağmur yağmura ağlıyor süprizlerin arkası sanki bahar cıngısı sanki ilahi bir nefes yankısı Hakk dan halkdan Hak eşiğinden kalpden kafadan yağmur hırçın hırçın ağlıyor zülküfleri dökülür yüze kaşları yakışır göze gözler bakışır gize ne olur söyletmesinler ne olur ağlatmasınlar yar gülüşünden ağlıyor O’ol derse hemen oluverir dua dua kalbe doluverir araf hallere kilitleniverir yağmur hasrete ağlıyor zamanla şiir dilinden beklenen sevgi yağmurlarınıda yağdırıverir bekleten yağmur kalbime kalbime ağlıyor Gülay GÖKTÜRK |
Yağmur kalbe kalbe yağmalı ki. arınmalı insan. Arınmalı ki. aslolana dönüş yolunda yüzü ak olsun.
Tebrik ve sevgimle can.