................Sultan





Dediler !
Sen Sultanı ;
Sultan Özateş nasıl bilirsin !

Dedim !
O papatyalardan taç mahal yaptığımdır
O arka sıra dökülen yapraklarından say bir adımlıdır
Ha birde aşk-ı kaleminden beklenen vuslata söz birlidir


O bir aş ! o bir eş ! o bir anne
O ! o ! o ! sevgisinden gilli
Sevisinden pak dilli
bir öğretmendir


O yüreği şiir dolu emeğin kutsallığından bakan
Atanın ecdadına duyduğu sadakat yeminidir

Kırk yıllı aşkın bir dost gibi ;
Tanıdığım sevdiğimdir

Sanata sanatçıya ;
Değerinden değer verendir

İçi dolu su dünyasında
Gerçekliğin kipinden bakan
Şair ve yazarı emek adına
Sahiplenmeyi bilendir

Görmüş hissetmişse ;
Çirkeflik içinde hamukluk
Kalbi tanımaz bilmez !
Sevgisizlikten yana bir hamıklık

Doğru sözlü mert dir !
Ha bir de aslısına salınır
Asil aslısı asil asil aslısıdır


Bendinden çok (b ) endinedir
Rızası Rahmanlı kendine koşmaları

Sevdadandır tüm dertleri
Dermanından dualı
Şafisinden şifalı aminlerin
Hu hulara karışan kabulü


Başarısından bedelli
Çıkarı yok koşmasından belli

Ha Bir de güller açtırsın
Bakın hele bir sarayından şahlı


Tek başına !
Bir ömre bedel duruşlarda
Kara kıtanın kara yüzlü
Beyaz düşler sokağı hayalinde milletinin gururu


Ay yıldızlı sarı çapaklı hülyası
Tek bayrak altında kültür sevdasında



Hey hat ki hey hat !
Toprağımızdan çıkmaz çorak
Uzleti çamur içinde küf tutmaz maya


Hey hat ki hey hat !
Balçıkla sıvanmayan
Zaptından çok zaptına yakın
Öz_ateşli bir sevda


Hey hat ki hey hat !
Çankırının bozkır eteklerinden doğma
Anadolu kilimi dokur bir Sultan

Mürekkebinden aşka batık kalemi
Kırmızılarından halhallı bir Sultan

Aşkı vuslat saltanatı ile
Hem yazdırır hem okutur bir Sultan


Yoksa can gülüm !
Bu Sultan sen ben biz olandan
Papatlar dan taç mahal yaptığım
Yapraklarından dökülen
İnci mercan danesi
(B) izlerimiz olmasın
.... .. şair -yazar Sultan Özateş’ hanımefendiye ithafen

Gülay Göktürk